Afscheid nemen bestaat niet!

Een regel uit een lied van Marco Bossato en door mij gebruikt in een dagsluiting,het geeft weer hoe ik over deze werkvakantie denk.

In het vliegtuig tussen Johannesburg en Caïro schrijf ik de laatste weblog.
Om mij heen slapen de meesten of doen een poging,het was een lange dag en iedereen verlangt denk ik een beetje naar huis ,al is het afscheid van Zuid Afrika nemen niet erg gemakkelijk want wat zijn we goed verzorgd en wat zijn Afrikanen toch open en vrolijke mensen en blij met alles wat ze hebben ook al is het vaak heel veel minder dan dat wij gewend zijn.

Er is al veel geschreven de afgelopen weken en soms moest we wachten tot er internetverbinding mogelijk was zoals ook de laatste dagen.

Wat hebben we veel meegemaakt waarover nog niets is geschreven maar deze verhalen zult u zeker de komende weken nog horen.
In elk geval iedereen bedankt die een reactie heeft geplaatst op onze weblog,het is toch mooi dat we op deze manier met elkaar in contact bleven.
De afgelopen drie weken hebben we als groep leuke,minder leuke en verdrietige zaken met elkaar gedeeld.

Er is ontzettend hard gewerkt de gestelde doelen zijn gehaald en zelfs nog meer dan dat ,denk maar eens aan:
Irrigatiekanaal voor schoon water voor de clinictuin
Gat gegraven en uitgehouwen voor de septicstank
Copbricks gemaakt
Zusterhuis geschilderd en gerenoveerd
Gras gemaaid
Toiletgebouw geschilderd
Scholen over Nederland verteld en samen met de kinderen gespeeld
Voetbalwedstrijden gespeeld lokale teams
Donaties voor de pre-school en het restaurant
Een grote stapel met kleding gegeven aan de leiding van de pre-school

Ook minder leuke dingen en verdrietige dingen horen bij een reis
Een paar ongelukjes zoals David dit overkwam en er 4 hechtingen aan over hield
Iris die bij het surfen haar enkel blesseerde en hinkelend Nederland binnenkomt.
En uiteraard denken we aan Yvon en Ronnie die moesten horen dat schoonzuster en tante overleden was.
Tijdens onze laatste dagsluiting hebben we in een gebed om kracht gevraagd voor Yvon en Ronnie

Zelf kijk terug op een lange voorbereidingstijd waarin veel is gebeurd en hard gewerkt is en hoop dat iedereen die mee is geweest zich ook realiseert hoe goed we het nog steeds hebben in Nederland en dat het belangrijk dit door te geven aan iedereen die het maar horen wil.

Inmiddels ,zoals u allemaal weet ,zijn we  al een sinds een paar maanden inwoners geworden van Zwolle en zullen vele contacten in Pijnacker gaan missen.
Voor mij de laatste keer dat ik nog een werkvakantie vanuit Pijnacker ga meemaken maar kijk met voldoening terug op twee mooie vakanties..
Iedereen , leiding,jongelui maar ook het thuisfront bedankt voor de bijdragen die geleverd zijn,want we mogen met trots terugzien op deze werkvakanties en  in onze rugzakken een schat van ervaring meenemen.
Wij mogen God danken dat we de mogelijkheden kregen en dat hij ons heeft bewaard in de afgelopen weken.

Inmiddels zijn de lampen uit in het vliegtuig tijd om naar de film kijken of te gaan slapen het is inmiddels 24.00 uur.
Tot straks of anders bij een evaluatie in de tweede helft van dit jaar.

Want afscheid nemen bestaat niet.....!toch?


Gerrit Groenink

ps de container is nog niet gearriveerd