Slotakkoorden.

Het slotakkoord van zaterdag was weer een winderige (augustus schijnt de winderigste maand van het jaar te zijn) Maar gelukkig konden wij binnen naar de premiere van een film kijken die hier plaatselijk is opgenomen. Maar op film kijken rust blijkbaar geen zegen, want (weer) tegen het einde het van de film viel rond 21:00 uur de stroom  uit. (Dus als je ooit hierheen komt voor vakantie, is het advies: geen film gaan kijken.) Dan maar weer allemaal terug naar het restaurant.....alhoewel... Daar aangekomen waren er nog maar verdacht weinig mensen. Na even wachten in afwachting van de rest voor een gezellige avond met sfeerverlichting (kaarsen dus) bleek dat de intensieve dag iedereen, op vijf mensen na, onder de wol had gejaagd. De overgebleven personen hebben toen nog maar een kaartje gelegd alvorens zich ook naar dromenland te begeven.

De volgende ochtend waren we dus goed uitgerust. Om 10:00 uur gingen wij naar onze van slaapzaal weer naar kerk omgebouwde ruimte (wat bij ons een schuur zou kunnen zijn) Daar hebben we een viering met een aantal locals gehouden. Net als wij, waren ook zij heel flexibel. Alhoewel de dienst in het Xhosa werd gehouden, werden wij er door de voorganger ook in het Engels bij betrokken. Zo wisten wij welke liederen er werden gezongen uit de bundel en welke bijbelversen er werden gelezen. Ook mochten wij dan een gebed  houden en een bijbelstukje voorlezen (gelukkig in onze eigen taal) Dit werd door Linda gedaan.   Aan het einde werden we gevraagd ons allemaal voor te stellen en te vertellen wat wij kwamen doen. Dit werd dan vertaald door de voorganger en daarna werden wij ook nog bedankt door een woordvoerster van de kerk. Ook dat moest vertaald worden. Al met al een leuke ervaring, maar inmiddels was het alweer lunchtijd geworden. Dus snel eten want wij (althans de meesten van ons) moesten ook nog een hike houden naar een grot.

Na een wandeling langs de prachtige kust hier, ditmaal richting het zuiden, kwamen we na een uur weer bij een rivier, nog breder dan de vorige. Gelukkig hoefden we deze ditmaal niet te doorwaden, maar werden we met een klein roeibootje met vijf tegelijk overgezet. Daarna een flinke heuvel op en konden we even genieten van het uitzicht. Echter onze gids ging vertellen dat we nu het moeilijkste stuk gingen doen en dat we erg voorzichtig moesten zijn. En wat bleek: wat wij hadden aangezien voor een steile klif, bleek ook nog een soort paadje van twee voeten breed te bevatten, dat zigzaggend naar beneden slingerde tot aan de zee. Dat was wel even slikken. Maar iedereen begon toch dapper aan de afdaling. Voorzichtig elkaar helpend en soms zelfs op onze billen schuifelend (?) kwamen we tenslotte beneden aan, waar we nog over paar kliffen en onder bedreiging van een stel flinke golven het laatste stukje naar de grot aflegden. De grot zelf was alleen maar muf en donker, maar de spectaculaire branding bij de nabij gelegen kliffen was adembenemend. Het klifjumpen kon i.v.m. het getij niet doorgaan, maar de meesten zagen dat bij voorbaat al niet zitten, zoals Niels. Volgens mij was het paadje dat we met zijn allen hadden afgedaald zoals Niels het noemde "echt spectaculair" (nu is Niels dus ook actief genoemd, papa en mama vd Burg) Dus allemaal een pluim en een berggeit-bevret van ondergetekende. Wel moest Koen C op de terugweg nog verbonden worden omdat de klifpunt toch sterker bleek dan zijn knie. Zo konden  de verpleegkundige  talenten onder ons ingezet worden en was de verbandtrommel door Sjef niet voor niets meegenomen, wat anders toch zonde zou zijn geweest. Bij terugkomst (tegen zessen) schemerde het al. Helaas was de elektriciteit nog niet hersteld,  dus gelukkig weer een gezellig dinertje bij kaarslicht. 

Na het eten was er op het strand nog een groot kampvuur georganiseerd door Lusanda, onze gids. Wel moesten we in het pikkedonker afdalen naar het strand, maar daar konden we nog even nagenieten van een vonkend vuur, marshmallows en vallende sterren aan een schitterende sterrenhemel. 

Een mooi slotakkoord van een dag dat we konden genieten in plaats van werken op een plek die zo mooi kan zijn, dat je alleen daarvoor wel eens terug zou willen komen....

Aad.