Goedemorgen vanuit Mdumbi

Goedemorgen vanuit Mdumbi,

De afgelopen dagen zijn we eindelijk gewend aan de "Zuid-Afrikaanse " manier van denken en doen.
Dit verslag schrijf ik in de morgen omdat ik een paar uur geleden ook al aan deze tafel zat,even voor de duidelijkheid het verhaal in de goede volgorde en aansluitend op het verhaal van Hessel om het te begrijpen.

Het hotel waar we sliepen had meer kakkerlakken dan vlooien gelukkig, het aan  ons uitgebreide aangeboden breakfest ging ons te ver nl. melk met cornflakes en zonder koffie of thee .

We kregen nog wel de tijd om even een paar spelletjes te doen met de H.I.V.kinderen om alvast aan elkaar te wennen.
Op zoek naar een ontbijtgelegenheid ,en gevonden ,werden wij als prinsen en prinsessen behandeld en na een geruime tijd wachten had iedereen het ontbijt op,inmiddels was het al halfelf.
Stan had zich opgeofferd om maar niet te ontbijten en te wachten op hetgeen zou komen (heet dit nu opofferen of strikt aan het dieet houden,allebei wel erg goed)
De poging om de busjes te vinden ,veel gebel waar sta je nu,,werd beloond met de mogelijkheid om souvenirs in te kopen.
Stan en bus gevonden en te horen  gekregen dat  het bezoek met de kinderen aan het zeeaquarium niet door kon gaan omdat het gesloten was en nu.......?
Leiding en kinderen starten, zonder enig overleg, hun eigen programma op wat niet te combineren was met de Ubuntugroep, dus van het samenspelen en samendelen is niet veel terecht gekomen, helaas!
Zoals het hoort, is in overleg besloten vandaag een paar uur te vertoeven aan het strand (dit eindigde voor velen aan een bezoek aan de cocktailbar) en nog meer souvenirs te kopen om daarna terug te rijden naar Mdumbi (een reis van tien uur).

Over de reis kunnen we kort zijn: het was lang, al donker en we reden op onbegaanbare wegen en langs ravijnen. Toch een geweldige ervaring? Alhoewel de meeste sliepen, toch een enerverende dag?

Dan even nog een paar reacties geven op vragen die gesteld zijn op de weblog.
Cor Baljeu, over de vraag of  wij en mensen hier lokaal iets weten van de olympische spelen kan ik kort zijn: we hebben geen televisie en de bevolking ook niet.Het prachtige pelgrimslied wat we van je kregen op de vertrekdag hebben we gebruikt voor het afsluiten van een maaltijd.

Voor iedereen die wil weten hoe de stenen worden gemaakt en hoe zwaar dit is, stel ik voor het verhaal uit Exodus te lezen waar de Israëlieten onder het juk van de Egyptenaren dezelfde stenen moesten maken. Het enige wat wij niet hoeven te doen is het stro zoeken en................. de zweep ontbreekt omdat iedereen vrijwilliger meedoet.

Het gaat met iedereen goed, zo nu en dan een pilletje nodig, maar dat kennen we.

De komende week wordt nog een drukke week met bouwen, het maken van stenen, lesjes voorbereiden voor de pre-school, een bezoek aan een HIV informatiedag brengen, nogmaals voetballen etc.etc. Misschien moeten we als groep in goed overleg nog een paar weken langer blijven om aan alle vragen te voldoen.. ;-)

Inmiddels druppelen langzamerhand de dames binnen en laten zij de heren weten dat zij vandaag de vroege vogels zijn!
Het ontbijt staat er al en bestaat uit maispap, cornflakes, toast en fruit. Kortom, een goed begin.
Zal iedereen zometeen vragen de oude spullen weer aan te doen zodat de bouwactiviteiten na de middag weer opgepakt kunnen worden.

We kijken uit naar jullie reacties en vanaf hier een hartelijk groet.

Gerrit

PS:  speciaal een knuffel voor de achterblijvers in Midden Beemster en Zwolle.